Ontdek de schoonheid van traagheid: maak eens een linosnede
Kom uit je hoofd en vind rust in het creatieve proces
Noem me ouderwets, maar ik hou van traagheid. Althans, een deel van mij. Ik hou namelijk ook van gierende chaos. Een beetje… op z’n tijd. Maar dat is een ander verhaal ;)
Vertraag de tijd
Dit stuk gaat over de schoonheid van traagheid. En misschien is het helemaal niet ouderwets, maar heel erg van nu. In deze tijd waarin de technologische ontwikkelingen elkaar razendsnel opvolgen. We leven tenslotte in een wereld waar AI-tools als paddenstoelen, met de snelheid van het licht, uit de grond schieten.
Waarom traagheid nu meer dan ooit belangrijk is
Kun jij het nog bijbenen? De laatste ontwikkelingen in Artificiële intelligentie, Virtual reality of Augmented reality?
Ik heb een man die alle technologische ontwikkelingen op de voet volgt. Persoonlijk vind ik het een beetje veel. Het gaat me allemaal te snel. Zoals ik al zei, "ik hou van traag". Ik houd ervan om dingen met de hand te maken. Kalm en traag.
Ik houd ervan om dingen met de hand te maken. Kalm en traag.
Op je gemak bekijken wat je wilt creëren. Erover mijmeren wat het zou kunnen worden. Nog eens kijken en een beetje schetsen. Een tijdje uit het raam staren. Een boek met kleuren doorbladeren voor inspiratie. Dát is de traagheid waar ik van houd.
Ben je ook een traag wezen?
Ik geloof dat de mens een wezen is dat behoefte heeft aan traagheid. In ieder geval beschouw ik mezelf als een traag wezen. Met dat bedoel ik mensen die rust en ruimte nodig hebben om op te laden, om prikkels te verwerken, om dicht bij zichzelf te blijven. Daarom past het maken van linosnedes zo goed bij mij.
Hoe zit dat met jou? Heb je ook behoefte aan traagheid, maar komt het er gewoonweg te weinig van.
Van denken naar doen
Weet je wat helpt om te vertragen? Uit je hoofd gaan en in je lijf komen. Ik geef toe, dat klinkt een beetje vaag en is makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker als je druk bent of je druk voelt.
Uit je hoofd gaan en in je lijf komen.
Voor mij is de beste manier om uit mijn hoofd te komen, te maken met mijn eigen handen. Heel traag iets laten ontstaan. Zodra je met je handen werkt, neemt automatisch je lijf het over en wordt het stil(ler) in je hoofd. Doe je mee?
Slinger je telefoon in een hoek (samen met de VR bril ;) en ga aan de slag. Dat mag zonder vooropgezet plan.
Creëer met je eigen handen
Het is geweldig om iets te maken dat je van tevoren hebt bedacht of ontworpen. Vooral als het lukt of zelfs mooier wordt dan je had gedacht. Dat geeft een kick.
Maar soms lukt dat niet. Dan wordt het in je hoofd te groot. Wat moet je dan maken? Of het beeld in je hoofd is juist zo prachtig dat je niet durft te beginnen. "Hmmm, dat wordt niks", denk je misschien wel.
De kunst van experimenteren zonder plan
Dan is het tijd om gewoon te beginnen. Zonder plan of idee van waar het naartoe zal gaan.
Ik begrijp het, dat kan ook heel spannend zijn. Het idee dat "het moet wel ergens op lijken" zit nu eenmaal in je hoofd. Maar als je jezelf voorneemt dat je het alleen voor jezelf maakt, zonder dat het ooit door iemand gezien hoeft te worden. Gewoon als een experiment. Stel jezelf de vraag: "Wat zou er gebeuren als ik...?" Dan kan het nooit mislukken. Want het antwoord op die vraag is altijd goed.
Ergens in duiken zonder plan is leuk! Dus hup!
Ik kan je vertellen… ergens in duiken zonder plan is leuk! Dus hup! Zet je guts in een stuk linoleum. Het zal je de prachtigste verrassingen opleveren, dingen die je zelf -vanuit je hoofd- nooit had kunnen bedenken. En van daaruit ontstaan nieuwe ideeën waarmee je verder kunt.
